Categorieën
Poëzie

weerzien

dagen van niets en ledigheid
vederlicht ons leven
vrijuit vliegend in de blauwe lucht
of met vrije slag in een zee van tijd

ken jij nog die vergane tijd
dat leven zonder last?
wolken duidend, zonder zin
zwijgend hand in hand

ken jij mij nog van vroeger
ken ik jou nog van toen
ken ik jou nog van vroeger
ken jij mij nog van toen

de dagen liepen over
in maanden zonder vrees
voor duister, stilte, eenzaamheid
eeuwig was de norm

zullen wij ons ooit weerzien
ik jou, jij mij, verleden tijd
of zing ik nu van vreemden
van vals sentiment

een verlangen vult mijn hoofd
een wens om weer te zien
maar ze lopen daar, in de mist
uit de pas en uit de tijd

nostalgie is een duivel
een oude hond die huilt
het monster drijft de weemoed
zweepslagend voor zich uit

weerzien weemoed nostalgie
de duivel, zacht gelach
weerzien weemoed nostalgie
de mens, die dromen mag

Den Andel, september 2016

(Openingsgedicht expositie Weerzien, Cultuurerf Andledon Den Andel)

Categorieën
Poëzie

Lauwersoog

wolken snellen, westenwind
ik tref schelpen in het zand
de ruimte stilt mijn honger
naar tijdloze rust

de zomer sluist de mensen
door bos en watervreugd
voor mij de herfst en winter
als zij mijn steun verwacht

het ruisen van de Lauwerszee
klinkt in de kruinen van het groen
de ruimen vol, het stervensleed
is voelbaar in de storm

Lauwersoog, augustus 2016

Categorieën
Poëzie

de ambtenaar

de ambtenaar tikt
de ambtenaar typt
de ambtenaar lijkt wel getikt
hij is van de regels
van de letters in de wet
hij lijkt wel van de regel

de goeden niet te na gesproken
natuurlijk
die snappen hoe het zit
die begrijpen dat een woord
niet altijd benoemt
wat het doel is van de wet
let wel: onze wet, van u en mij
want: zo zit dat in ons stelsel
de democratie
dus

de ambtenaar tikt
de ambtenaar typt
de ambtenaar lijkt getikt
hij is van de regels
van de letters in de wet
hij lijkt wel van de regel

de goeden niet te na gesproken
zoals ik al zei
want niets is zwart of wit
immers
ook al is het soms prettig
de wereld zo te zien
toch?

moeders, laat uw kinderen
niet opgroeien tot ambtenaar
laat hen voetballer worden, of zakenman
met een bord voor de kop
of desnoods werkloos
ja, liever dat nog

de goeden niet te na gesproken
natuurlijk
ik zei het al eerder
ik benadruk het maar
want niets is zwart of wit
ook al staat het zwart op wit

Den Andel, september 2015

Categorieën
Muziek Poëzie

we gaan (bluesgedicht)

“Bijna de helft van de inwoners van het aardbevingsgebied wil verhuizen. Dat blijkt uit onderzoek van de TU Delft in opdracht van de Dialoogtafel.” (uit een bericht van Nu.nl, 15 september 2015)

dagen van leegte
lonken in de morgen
dagen vol leegte
lonken in de morgen
het is een wachten op een avond
ontdaan van alle zorgen

de warmte van het gas
verdwijnt door alle scheuren
de warmte van het gas
verdwijnt door al die scheuren
ik stook nog maar wat bij
het is te koud om te zeuren

dit land krijgt gouden bergen
er wordt zoveel beloofd
dit land krijgt gouden bergen
er wordt teveel beloofd
met een klap sluit ik de luiken
en ik buig het hoofd

geef me hoop, mijn liefste
laat ons gaan
geef me hoop, mijn liefste
kom, we gaan
ons huis is nu geen thuis meer
het zal stilaan vergaan

Den Andel, september 2015

Categorieën
Poëzie

ik beef

ik beef omdat ik denk
dat u denkt
wie is dat nou weer

ik beef omdat ik denk
dat u denkt
waar gaat dit heen

ik beef omdat ik denk
dat u denkt
wat een slecht zittend pak

ik beef omdat ik denk
dat u denkt
wat is hij nerveus

ik beef omdat ik denk
dat u denkt
is dit nou poëzie

u denkt dat ik beef
omdat ik denk
dat u dingen denkt

u denkt dat ik beef
omdat ik denk
dat u dingen denkt
over mij

maar uw ik is niet de mijne
doch de mijne is van u
beleef met hem het beven
dat van mij afkomstig is

dit is geen gedicht
ceci n’est pas un poème
dit is geen gedicht

dit ben ik

Den Andel, september 2015

(Openingsgedicht poëziefestival Dichters op het Erf (editie 2015), uitgevoerd met Louis Godschalk)