Weblog Grittersterrenbeelden
lang geleden
stuiplicht uit het al
groots immens
buitenmaats
fotonen door eonen
zie ze stralen
zwart gordijn
nachtelijke wacht
totdat de kleine zon
de sterren sterven doet
en ik weer denk
aan doodgewoon
elke dag
wederom
telkens weer opnieuw
Den Andel, november 2011
Galerie Forma Aktua in Groningen (Nieuwstad 10) organiseert rondom het fotografiefestival Noorderlicht op 30 september van 20:00 tot 22:00 een bijzondere foto/poëzieavond (“Dichters geïnspireerd door fotografie”). Negen dichters zullen die avond, naast ander werk, elk een gedicht voordragen dat zij speciaal hebben geschreven bij een toegezonden foto. De foto’s en de gedichten verschijnen uiteindelijk in een exclusief boekje in een genummerde oplage.
Gritter is één van de dichters die is uitgenodigd om een gedicht bij een foto te schrijven. Een mooie uitdaging; halverwege augustus ontvang ik de foto, en begin september moet het gedicht gereed zijn. Het contrast met de Zinnen Verzetten-cyclus (voordrachten op 18 & 27 augustus en 4 & 11 september) is groot, want het thema van Noorderlicht is: Urban Life. Dat wordt dus een outside perspective vanuit Den Andel, hoewel Gritter natuurlijk met grote regelmaat in Stad wordt aangetroffen.
Den Andel, augustus 2011
(Dit bericht is eerder gepubliceerd op de oude Weblog Gritter)
Mijn leven voelt vaak doodgewoon
Een gegeven feit, een logisch ding
Maar soms dan dringt het tot me door
hoe mijn leven aan een draadje hing
Ik had een oermam in de vroege tijd,
Purgatorius haar naam
Als ze was verpletterd door een sauruspoot
had ik nu niet bestaan
Ik kus mijn kroost, ik dek ze toe
en denk aan onze ma:
een klein vierpotig harig dier
uit het oude Pangea
Zuidhorn, september 2010
(Dit gedicht is eerder gepubliceerd op de oude Weblog Gritter)
Hij komt van over de grens
Een goed gehoor, snel van tred
Grijs de vacht en geel de ogen
Kaken om te scheuren
Met de dag komt hij dichterbij
Boeren blikken naar het oosten
Een oude duivel, grijze demon
Wars van mededogen
Bescherm de bonte kalven
Bewaak de lamme schapen
Sluit de deuren en de luiken
Het huilen komt nabij
Straks schuilt hij weer in ’t lover
Alfa, bèta, roedeldier
De mensenangst zit vast en diep
Voor deze grauwe hondse rover
Hij was met vuur verbannen
Met stok verjaagd, verdoemd, vervloekt
Nu keert hij terug, in zijn bek de wet
Wie weet, hoe zijn gemoed zal zijn?
Maar grootmoe heeft haar houten huis
in ’t bos allang verlaten
Opgeslokt door grijs beton
Vensterbanknatuur
En op de paden van het duistere bos
is geen rood kapje meer te zien
Veel te eng zo alleen te gaan
Verziekt de medemens
Kom maar hier, grijze wolf
Kom naar Nederland
Speel je rol vol dramatiek
Schud oude angsten los
Smeed een band met de grote vorst
De koning van het meer
Samen heersen, land en lucht
Verdeel de buit met vereende kracht
(uit de cyclus ‘Zinnen Verzetten’)
Lauwersoog/Den Andel, september 2011