Categorie: Poëzie

Ik stop ermee
Ik hou er mee op
Ik kap er mee
Het is genoeg
Het is gebeurd
Het is gedaan
De kous is af
De koek is op
Het is nu klaar
Dit is het einde (oh het einde)

Het pleit is beslecht
De teerling is geworpen
De storm is gaan liggen
De poel is opgedroogd
De zon is nu gezakt
De avond is gevallen
De maat is vol
Het werk is af
De stroom valt uit
Dit is het einde (oh het einde)

Het glas is leeg
Het bord is weg
De ramen zitten dicht
De deur zit vast op slot
Het bad is leeggelopen
De kachel brandt niet meer
De straat is leeg
Het licht is uit
Het scherm is zwart

Het stopt

Den Andel, april 2018

een kind mist, gegrepen
door een plotse grauwe nevel

de wind was gaan liggen
nu dwaalt hij blind, ons arme
vindt zijn huis nimmer terug

de oogst was goed
de modder zuigt

de aarde geeft
de aarde neemt

jaren later
blonde aren

wuivend naar zijn moeder

Den Andel, januari 2018

i walk these muddy roads
in search of truth
i’ll walk and never stop
until for certain i know

as a kid, it was years ago
i knew it all, confident
that this world was mine
as much as it was yours

but many years went by
estrangement kicked in
and i saw that i was alone
stranded to stay alive

i walk these muddy roads
in search of truth
i’ll walk and never stop
until for certain i know

that it’s not i who is the alien
but you’re the ones estranged
just visitors in my muddy world
this muddy world of mine

Den Andel, November 2017