een duister kleed verhulde
een leed van jaren her
al het licht dat wilde roeren
werd verzwolgen door het stof
in het donker, in stilte
riep het leed om enig licht
‘verlicht de nacht al was het slechts
door de maan gehuld in wolken’
ze wenste licht, maar weerde zich
het kleed een veilig huis
het leed, een gekoesterd goed
voor immer opgesloten
Den Andel, juli 2014