Stilte.
In de stilte tref ik leegte.
Een holle ruimte tot de nok gevuld met niets, met gemis.
In de leegte heerst een eenzaamheid, een eenzaamheid die de waarheid toont, door luid te schreeuwen zonder stem. Radeloos bedek ik mijn oren, bang voor de stilte.
In mijn leegte schuilt herinnering, herinnering aan al hetgeen ik wil vergeten. Want de leegte is een spiegel. Zij toont mijn leven zoals het is, rauw en zonder franje, zonder het zoet dat het zout in de wonden kan verzachten.
Ontsteek het licht, alsjeblieft. Toon mij jouw gelaat en praat met mij, breek de stilte met jouw lach, leid mij af, leid mij weg van de leegte, van de spiegel, van het leven zoals het werkelijk is.
Den Andel, maart 2014