Afgelopen zaterdag, de dag voor pasen, liep ik nog maar weer eens de Zinnen Verzetten route. Ditmaal zonder kaart, de rondgang heeft weinig geheimen meer voor mij. Dat wil niet zeggen dat het saai wordt. Integendeel. Terwijl ik de Parnassus in het vizier kreeg, een minuut of vier gaans van het Feeënbankje, hoorde ik een hoop kabaal in de lucht. Ik keek omhoog, en wat zag ik: drie cirkelende zeearenden!
Nog geen week geleden meldde ik dat ik nog nimmer zo’n beest had zien vliegen. Van ’t weekend werd ik dus dubbel en dwars op mijn wenken bediend. Wat een joekels van vogels, zeg! Ze dreven, ze vielen, en ze kreten luid. Precies zoals in mijn gedicht Koning van het Meer.
Lauwersoog, april 2011
(Dit bericht is eerder gepubliceerd op de oude Weblog Gritter)