ontwerp: Mirjam Ruesink
Den Andel, januari 2012
Categorieën
Leekstergedichtendag: 26 januari 2012
Categorie: Geen categorie
Categorieën
2011
De winter zoek
De lente zacht
De zomer somber nat
Warm de herfst
zonnig droog
Schaf seizoenen af
Geïnspireerd door de bijna poëtische aanhef (vanaf regel 2) van het persbericht van het KNMI, getiteld “Jaar was zeer warm en zonnig” (2 januari 2012). De originele regels luiden: “De winter liet het vrijwel afweten, de lente was extreem zacht, recorddroog en zeer zonnig, de zomer uitzonderlijk nat en somber, waarna de herfst uitblonk in zon, warmte en droogte.” Vindplaats persbericht: hier.
Den Andel, januari 2012
Categorieën
Lauwersmeer, boezemvriend
Windjacht, windjak
Noordwesterstorm
Dakpan, zandzak
Water roert ’t land
Lauwersmeer, boezemvriend
Verlos hem van zijn last
Draai de wind, sluis ’t water
kolkend naar ’t Wad
De wind laat ons weten
Hoe naakt de Mens nog is
Niemand die hem steunt
In zijn strijd om ’t land
Lauwersmeer, boezemvriend
Verlos hem van zijn last
Draai de wind, sluis ’t water
kolkend naar ’t Wad
Den Andel, januari 2012
ontwerp: Jans Muskee
Den Andel, december 2011
Categorieën
Vertelhut: Fase Eén
Om op te bouwen, is het soms nodig af te breken. Zorgen voor een leegte, die ruimte creëert voor nieuwe ideeën. Zo zijn we begonnen aan de Eerste Fase van de Vertelhut, één van de ruimtes op ons Cultuurerf.
Buitenaanzicht van de Vertelhut-in-wording
De Vertelhut-in-afbraak-en-opbouw is één van de oudste delen van het Cultuurerf. De Hut heeft in het prille begin – zo’n dertig jaar geleden – dienst gedaan als woonkamer. Dat verklaart de relatieve afgewerktheid van de ruimte: houten vloer, hout aan de muren, ramen met vensterbanken. Nadat het huidige woonhuis was opgeleverd, is de Hut onderdeel geworden van een uitdijend schuurcomplex. In de tijd dat wij het erf gingen bewonen, bijna zes maanden geleden, deed de Hut dienst als Magazijnruimte. De kinderen wisten het zeker: het nieuwe huis had een eigen bouwmarkt.
Een vorig leven van de Vertelhut: stouwruimte
Schijnbaar eindeloos stonden de bakjes met ijzerwaren naast elkaar, achter elkaar en op elkaar, in een donkere kamer waarin het zonlicht zich met moeite binnenvocht.
Voormalige bouwmarkt
Met de blik op de toekomst, en het verstand op een laag pitje, heb ik het Schrijfwerk bij tijd en wijle onderbroken om de ruimte bakje voor bakje, plank voor plank en stelling voor stelling leeg te halen.
Magazijnruimte in afbraak
Bij het leeghalen ontstond plots het gevoel, dat de kamer een sfeervol onderdeel zou kunnen worden van het Cultuurerf. Al het hout van de vloer en de wanden straalden het beeld uit van een archetypische boswachterswoning: diep verscholen in het bos, geweien aan de muur, een jachtgeweer in de hoek. De kachel aan, dicht bijeen, en luisteren naar verhalen.
Bijna leeg…
Nu laten we de geweitjes en het schiettuig waarschijnlijk schieten, maar de verhalen van de vertellers zullen komen.
Leeg!
Als het weer het toelaat, verdraagt het vertellen ongetwijfeld een flakkerend vuurtje…
De haard staat reeds paraat
En na Fase Eén komt… Fase Twee! Dat betekent onder meer de vloer schuren en lakken, de balken, kozijnen en deuren verven, de muur opknappen en de verlichting aanpassen. Daarna op naar Fase Drie: het in bedrijf nemen!
Inderdaad: de blik op de toekomst, het verstand op een laag pitje.
Den Andel, december 2011