Categorieën
Geen categorie

Nachtrit naar Den Andel

Ik schamp de dorpen, links en rechts
Ulrum, Leens en Wehe
Eenrum raakt door mij doorstreept
Een laatste licht dooft uit

Voor mij ligt een duister gat
Voorportaal van Niets
Desolaat, verlaten leeg
Laveren op een zwarte zee

De laagte van het Hoogeland
raakt gevangen door mijn licht
Donkergroen de wolken
Langs harde, grijze slangen

Steeds smaller wordt de weg
die naar de thuiskomst leidt
Kromme lanen, trechterbeker
De bodem is in zicht

Eindelijk doemt Den Andel op
Molenwieken wachten
Doods en stil, slapend reeds
voert een smal pad mij naar huis

Ik bereik het erf, stralend geel
Licht dringt in mijn ogen
Ik schud de nacht uit het hoofd

En omarm een nieuwe dag

Den Andel, oktober 2011

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *