Schrijven kent vele facetten. Het opzetten en invullen kent fases, waarin ik als jager opereer. Omzichtig speur ik naar de essentie, en als ik die heb gevonden omcirkel ik mijn prooi op behoedzame wijze, de pen in de aanslag. Op het juiste moment moet ik toeslaan, om de woorden te kunnen vangen. Als ik te snel ben, vliegen ze verschrikt weg. Als ik te laat ben, zijn ze gevlogen, en blijft het papier leeg.
Voor het project ‘Zinnen verzetten’, de literaire natuurexcursies die ik in de zomer van 2011 ga uitvoeren met boswachter Jan Willems (zie onder meer het Dagblad van het Noorden van 1 november 2010), is het jachtseizoen geopend. Gezien de omvang van het project – eind wandelen, een hoop poëzie – was mijn eerste stap het opzetten van een aanvalsplan.
Aanvalsplan ‘Zinnen verzetten’
Inderdaad: bijzonder indrukwekkend! Het plan stelt de route voor, in al zijn eenvoud: we eindigen waar we beginnen. Naast deze markeringspunten heb ik ook al het ‘midden’ ingetekend, en een voordrachtmoment vlak daarvóór.
Aanvalsplan – detail
Langzaamaan zullen er meer grijze bolletjes verschijnen – de voordrachtpunten. En daar moet ik dan weer gedichten aan koppelen.
(Diepe zucht.)
Er moet nog veel gebeuren.
Zuidhorn, november 2010
(Dit bericht is eerder gepubliceerd op de oude Weblog Gritter)