Eindelijk, de rode Seicento is weer compleet. Nadat ik de Italiaanse vanuit Surhuisterveen op de inrit te Zuidhorn had gezet (zie eerdere blog), viel me ineens op dat er onder de rechterkoplamp iets ontbrak. Net als een aantal andere autotypes heeft de Seicento wallen onder de ogen. Links was ze compleet, maar rechts ontwaarde ik een gapend gat onder de lamp. Slagregens en woeste sneeuwval hadden zo vrij spel.
Vóór: de Fiat Seicento zonder wal
Het leek me aardig om de ontbrekende wal zelf op te sporen, en te monteren. Het kostte me uiteindelijk vijf weken om het onderdeeltje te bestellen. Eerst ving ik vier keer bot bij diverse demontagebedrijven, maar de vijfde keer was het raak, bij een handelaar in originele Fiatonderdelen.
Een lastig aspect van de zoektocht was mijn gebrek aan technische kennis. Het ontbrekende dingetje kon ik niet in één keer duiden, maar alleen omschrijven. Ik kwam daarbij niet veel verder dan “plat plastic onderdeel onder de lamp”, “soort afsluiting”, en “soortement spoilertje onder de koplamp”. Het onderdelenbedrijf verstond zijn vak, en stuurde mij de onderlijst onlangs op. Want zo heette het gewilde officieel.
Het monteren was nogal wat gepruts. Doordat ik geen technische opleiding heb om op terug te vallen, heb ik met trillende handen bij de koplamp zitten wroeten om het stuk plastic er onder te krijgen. De oudste – net één dag negen – keek me meewarig aan, terwijl ik onder de lamp zat te rommelen. “Haal dat ding er toch eerst uit,” zei hij. “Dan kun je er beter bij.” Ik schudde mijn hoofd. “Durf ik niet,” zei ik zacht. “Mietje!” slingerde hij naar mijn hoofd.
Dat ging me natuurlijk veel te ver. Ik greep de bahco – de verstelbare moersleutel – en wierp me op de koplamp. Aan twee losse bouten had ik genoeg. De onderlijst liet zich vervolgens eenvoudig onder de koplamp vast schroeven.
Ná: de Fiat Seicento met gemonteerde onderlijst
Tevreden klopte ik mezelf en mijn oudste op de schouder. De Italiaanse heeft weer twee wallen in plaats van één. En het mooiste is: alle lichten doen het nog! Zowel het knipper, het dim en als het grote. Toch mooi zelf gedaan.
Zuidhorn, juni 2011
(Dit bericht is eerder gepubliceerd op de oude Weblog Gritter)